ဇာတ္လမ္း

ကမၻာဦးကခ်စ္သူ၂ဦးလိုပဲက်ေနာ္တို.၂ေယာက္လံုးအ၀တ္မဲ့ခႏၶာကိုယ္ေတြနဲ.ဆက္တီစားပြဲေလးေပၚမွာလဲေလ်ာင္းပူးကပ္လို.ေလ။
တင္းမာပီးအေနတည္လြန္းလွပါတယ္ဆိုတဲ့က်ေနာ့္ဆရာမေလးအန္တီ၀င္နီေလခ်ိဳျမတဲ့ရွက္ျပံဳးေလးနဲ.ကပိုကရိုဆံႏြယ္ရွည္ေလးေတြျကားထဲကေနခိုးျကည့္ေနတယ္။က်ေနာ္က
ေတာ့ရဟတ္စီးပီးစကေလးေပါက္စနေလးလိုရင္ထဲတလွပ္လွပ္နဲ.ျဖစ္လို.ေကာင္းတံုး။ ေျပာင္ရွင္းပီးသန္.စင္လြန္းတဲ့မ်က္နာႏုႏုေလးကိုတယုတယလက္နဲ.သပ္ေပးလိုက္ေတာ့ပီဘိေျကာင္မေလး
လိုမ်က္ေတာင္ေလးေတြေမွးစင္းပီးျငိမ္ခံေနရွာတယ္။
       အန္တီေလး .. ေနာင္တရေနလားဟင္..
       ဟာဟ ! ! (ခ်စ္စရာအသံေလးနဲ.)
       ေျပာပါဗ်ာ.. ... က်ေနာ့္ကိုမုန္းသြားပီလားလို. (ခၽႊဲပ်စ္ပ်စ္အသံျဖင့္ဖတ္ပါ)
       ဟိုးလြန္ခဲ့တဲ့ေလးလေလာက္က.. ဒီျခံထဲကို..ဂ်င္းပန္အျပာတီရွပ္အျဖဴေလး၀တ္ထားတဲ့..ေကာင္ေလး..ေရာက္လာခဲ့တယ္..ဂုတ္ေထာက္ေနတဲ့ဆံပင္ေလးနဲ.ရွင္းသန္.ေနတဲ့..သူ.မ်က္နာေလး
ကိုေငးျကည့္ပီး...က်ဳပ္မွာလူျကီးျဖစ္ပီး...စိတ္လႈပ္ရွားလိုက္တာေလ...
       ဗ်ာ ! !
       ဟုတ္တယ္ေလ..အဲ့ဒီေကာင္ေလးေပါ့..ပီယာႏိုတီးသင္ေနရင္..မ်က္လံုးေတြက..ဒီကိုယ္လံုးကိုခိုးခိုးျကည့္ပီးမ်က္နာေတြကနီရဲေနတာ..ခစ္ခစ္..သနားလည္းသနားရယ္လဲရယ္ခ်င္တယ္..
       အာ..အန္တီေလးေနာ္.. (ရွက္ရမ္းရမ္းပီးေအာ္တာဟီး)
       ျပြတ္စ္..ျပြတ္စ္..ျပြတ္စ္
ရွက္သလိုလိုဘာလိုလိုလုပ္ပီးသူမႏႈတ္ခမ္းေလးကိုျပတ္ထြက္မတတ္၃ခါေလာက္တအားစုပ္ေပးပလိုက္မိတယ္။ မ်က္နာေလးကခ်စ္စဖြယ္မဲ့ျပပီး။ ခဏထကြာလူဆိုးေလး..က်မသန္.ရွင္းေရး
လုပ္ပရေစဦးဆိုပီးတြန္းလာလို.မလႊတ္ခ်င္လႊတ္ခ်င္နဲ.လႊတ္ေပးလိုက္ရတယ္။ အန္တီ၀င္နီအေနာက္ခန္းထဲ၀င္သြားပီးေရသံေတြျကားရတယ္။ေဆးေျကာေနတာေနမွာ။က်ေနာ္ကေတာ့မထေသး
ဘူးအပ်င္းထူပီးစားပြဲေပၚမွာပက္လက္အိပ္ပီးမ်က္လံုးမွိတ္ထားပီးမွိန္းေနလိုက္တယ္။ (အားယူေနတာေနာ္ပရိတ္သတ္ျကီး )
       ဘယ္ေလာက္ျကာသြားတယ္မသိဘူး။ ဖြင့္ထားတဲ့ကက္ဆက္ကိုပိတ္လိုက္တဲ့အသံေခ်ာက္ကနဲျကားပီး ျကည္လင္တဲ့ပီယာႏိုတီးသံထြက္လာတယ္။
မာရီလင္မြန္ရိုးရဲ. ျပန္လမ္းမရွိတဲ့ျမစ္ (River of no return) ကိုတီးေနတာဗ်။ က်ေနာ္ေတာ္ေတာ္ေျကြတဲ့ေခတ္ေဟာင္းသီခ်င္းေပါ့။ ထထိုင္ပီးျကည့္လိုက္ေတာ့က်ေနာ့္မွာမွင္တက္ေနမိတယ္ဗ်ာ။
ဧပရယ္လရဲ.ေလရူးေတြကခ်ထားတဲ့လိုက္ကာအစိမ္းေလးေတြကိုတဖတ္ဖတ္ခါေစပီး အခန္းထဲထိတိုး၀င္အလာ၊ ခုနကက်ေနာ္ေသာင္းက်န္းပီးစားပြဲေပၚကဖယ္ခ်ထားတဲ့ဂီတႏုတ္စ္ေတြေရး
ထားတဲ့စာရြက္ျဖဴျဖဴေတြကေလအေ၀ွ.မွာတစ္ခန္းလံုးႏွံ.ေအာင္ပ်ံ၀ဲေနတယ္။ လွလိုက္တဲ့ျမင္ကြင္း။ ဒီထက္ပိုလွေစတာက.. ..
       ပီယာႏိုတီးေနတဲ့က်ေနာ့္ဆရာမေလး .. ... ...
ခင္ဗ်ားတို.တသက္လံုးျမင္ဖူးမွာမဟုတ္တဲ့ျမင္ကြင္း၊က်ေနာ္တသက္မေမ့ႏိုင္ေတာ့တဲ့ျမင္ကြင္း။ ပီယာႏိုေရွ.မွာထိုင္ေနတဲ့
အ၀တ္မဲ့ကိုယ္လံုးေလး... ခါးေလးေကာ့ထားေတာ့ေတာင့္တင္းလြန္းတဲ့တင္ပါးေလးကခရမ္းခ်ဥ္သီး၀ါ၀ါေလးလိုေျပာင္တင္းပီးလွလိုက္တာဗ်ာ။ က်ေနာ့္ဆီကေနေဘးတိုက္ျမင္ေနရေတာ့ခပ္
အယ္အယ္ေလးအေရွ.ကိုစူထြက္ေနတဲ့ရင္သား၀င္း၀င္းေလးကိုပါျမင္ေနရတာ။ ရွည္လ်ားလြန္းတဲ့ဆံပင္နက္နက္ေတြကေလတိုက္လို.တလူလူလႊင့္ေနတယ္။ မ်က္လံုးေလးေတြစံုမွိတ္ပီးသူမတီးခတ္ေန
တယ္။ ဘုရားသခင္..က်ေနာ္ျမင္ေနရတာ..က်ေနာ့္ဆရာမေလးလား... ဒါမွမဟုတ္ေခါမပံုျပင္ထဲနတ္မိမယ္ေက်ာက္ဆစ္ရုပ္ထုေလးလား... ျကည့္မိရင္ေက်ာက္ရုပ္ျဖစ္သြားေစတယ္ဆိုတဲ့ဂရိဒဏၰာရီထဲကမီဒူဆာနတ္သမီးေလလား။
     က်ေနာ္မတ္တပ္ထရပ္လိုက္တယ္..ပီးေတာ့ပီယာႏိုတီးေနတဲ့က်ေနာ့္ခ်စ္သူလွလွေလးဆီကိုတေရြ.ေရြ.လွမ္းပီးတိတ္တိတ္ေလးကပ္သြားမိတယ္ဗ်ာ။

     ျပန္လမ္းမရွိတဲ့ျမစ္ထဲက်ေနာ္ခုန္ခ်လိုက္မိတယ္... ....
     ေလထီးမပြင့္ခဲ့ဘူး.. ... ....